churros in Granada

Churros, morcilla en zo meer in Andalucia

We waren weer in Andalucia. Vooral op het land, in kleine dorpen en in de bergen. Maar af en toe ook in een stad(je). Altijd op zoek naar lekkers. Dat lukt hier vooral als je niet op zoek bent naar al te verfijnde zaken, maar open staat voor stevige kost. En niet mekkert over vet.

Soms is het wel lastig om niet alléén maar vlees te eten en moet je goed zoeken naar groenten. Die eet men toch vooral thuis, niet zozeer in restaurants of café’s.

Zoet en vet: churros & berenjas

Allereerst die onvermijdelijke churros: dikke gefrituurde deegslierten. Die je doopt in warme chocolade. Extreem comfort food.

De beste vonden we in Gran Café Bib-Rambla, midden in Granada. Waar een deel van de bar er speciaal is ingericht voor het frituren. En de obers af en aan liepen om de mensen te voorzien van immer verse churros. Maar overal vind je churrerias. Op de kleinste hoekjes.

Churreria in Iznájar - andalucië

Een verrassing waren de berenjas con miel: gefrituurde aubergines met honing (of een soort suikermelasse). Die ook nog eens als voorgerecht worden geserveerd. Misschien niet altijd waar je meteen zin in heb, als je weet dat je daarna ook nog eens stevige stoof van ossenstaart, de onvermijdelijke rabo de toro, gaat eten.

Andalucië - gefrituurde aubergine met honing

Groenten van de markt

Markten zijn er overal. Vaak al eeuwen lang. Zoals deze  prachtige 16e eeuwse vleeshal in Priego de Córdoba. Geen vlees meer te bekennen overigens.

Maar verder kwamen we precies in het goede seizoen om heerlijke verse tuinbonen, artisjokken en allerlei soorten asperges te vinden. Maakten we dankbaar gebruik van als tegenwicht voor al het vlees. Bijvoorbeeld om roerei met asperges te maken, met een salade van (zelfgeplukte) waterkers.

Vooral veel vlees

Vlees dus. Schreven we een paar jaar geleden ook al, toen we in Andalucia vooral ham en kroketten aten. We probeerden het nu te beperken tot af en toe zo’n lekkere Jamón Iberico de Bellota. Of wat simpele worst. Zoals de pittige morcilla (bloedworst), vooral lekker met wat gestoofde kikkererwten en pimentón.

Bodega San Francisco in Ronda

Bodega San Francisco ligt in een minder toeristische zuidelijke buurt van Ronda. Een levendige bar, veel reuring en weinig kapsones. We hebben er 2 keer heerlijk geluncht. En dan vooral verschillende raciones laten aanrukken. Het allerlekkerste waren de gebakken artisjokken en de inktvisjes à la plancha. Maar stiekem ook de ensalada rusa. Zouden wij huzarensalade noemen. Niet foto-geniek, wel lekker stevig, met aardappel, mayo, ham en paprika.

Het was inmiddels de 3e keer in 10 jaar dat we in Andalucia rondreisden. We krijgen geen genoeg van de combinatie van de rijke cultuur, spannende natuur, aardige mensen en lekker eten. Misschien nu ook maar eens Spaans gaan leren. Want ons simpele Italiaans was toch niet zo heel praktisch.

Mis nooit meer iets lekkers

Geef je op voor de updates en ontvang ongeveer 1x per maand bericht in je mailbox.

Processing…
Success! You're on the list.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.