Zachtzoete, knapperig gebakken Sint Jakobsschelpen met een zijdezachte saus van ingekookte amontillado sherry en boter. Zo gemaakt, heel erg lekker.
Het wordt zowaar weer wat kouder – de lente is tot nader orde uitgesteld. Dus goed excuus om nog wat stevige linzengerechten te eten. Die zijn gezond, voedzaam, niet duur en wel heel lekker. Dus hoog tijd ze eens in het zonnetje te zetten. Niet voor niets wordt er in Santo Stefano di Sessanio in de Abruzzen ieder jaar een heel feest aan gewijd. En hebben deze linzen ook een eigen Slow Food Presidium.
Hier zijn een paar heerlijke én zeer verschillende gerechten met linzen (waar ze ook vandaan komen).
Lees verder
Ineens stond Ugly Delicious op Netflix: een serie van 8 documentaires waarin kok David Chang samen met wat vrienden (zoals schrijvers, komieken, koks) luchtig verschillende culinaire tradities tegen het licht houdt.
Tajarin con fegatini, noemt Antonio Carluccio deze pasta met kippenlever, eekhoorntjesbrood en truffel. Kort gebakken en geblust met geurige oloroso-sherry (Carluccio doet het met marsala, zal beslist ook heel lekker zijn). De perfecte manier om lever te (leren) eten.
Gerookte zalm, makreel, eendenborst. Of kaas misschien. Maar gerookte bietjes? Zeker wel. Is ontzettend lekker en nog heel makkelijk ook. Wij aten ze met wat gestoofde linzen, gegratineerde geitenkaas en wat veldsla als een heerlijk vegetarisch maal. Maar ze passen zo ook prima als bijgerechtje op een tafel vol mezze.
Blote pasta
Gnudi: letterlijk “blote” pasta omdat de pasta zelf ontbreekt. Je eet alleen de vulling die je even pocheert in wat zacht kokend water. En dan net als gnocchi met een eenvoudige saus of alleen met wat boter en geraspte kaas.
Dit maken we graag op koude dagen: in de oven gebakken venkel met uien, tomaatjes en chorizo. Met fregola, van die dikke pasta-bolletjes. Lijkt sterk op reuzen-couscous. En tenslotte nog wat gremolata erover.
Toegegeven, het zag er een tijdje verlaten uit op deze blog. Maar liefst 3 blogposts in héél 2017. En in de laatste ging dan ook nog het fornuis het raam uit. Beloofde niet veel goeds.
Maar we zijn inmiddels verhuisd naar Haarlem en in de tussentijd zeker blijven koken, eten en genieten. In een nieuw huis, met verse keuken, en nu zelfs met ruim terras en houtskoolgrill.
Dus: we pikken de draad weer op met veel lekkers in 2018 – stay tuned!
We gaan verhuizen en krijgen een nieuwe keuken. Daarom kan ons trouwe SMEG 5 pits gasfornuis helaas niet mee. Doet ergens wel verdriet – we hebben er veel lekkers mee klaargemaakt. Maar nu is het tijd om afscheid ervan te nemen.
Wie is er in geïnteresseerd om ‘m over te nemen?
Update: hij is verkocht!
Het was hier veel te lang stil. Druk met werk en aankomende verhuizing. Maar er wordt nog steeds goed gegeten in huize Watatenzij. Zoals deze avond met vrienden en allemaal Mexicaanse heerlijkheden.
Reetjes houden van jeneverbessen. In de pan dan toch. Daarom wreven we reerugfilets goed in met fijngemalen jeneverbes, braadden we ze tot net mooi rosé en serveerden we ze in een romige jeneverbessensaus.
Bitter, zuur en zoet
Een heerlijk verfrissend voorgerecht uit één van onze favoriete kookboeken Purple Citrus & Sweet Perfume van Silvena Rowe. Met bitter, zuur en zoet. De ingrediënten zijn goed verkrijgbaar in het winterseizoen, behalve misschien de paarse basilicum.
We gaan deze salade dan ook maken als voorgerecht voor ons kerstmenu. Je kunt er zelf mee variëren. Zo doen wij er soms wat dun gesneden venkel, radicchio, witlof of waterkers in.
Moet vaak met een glimlach denken aan deze tekening, als er weer eens wat culinaire acrobatiek op het bord verschijnt. RIP Peter van Straaten.
We houden maar niet op over Turijn. Zo schreven we hier al eerder over de Salone del Gusto 2016 van Slow Food. Maar los van deze tweejaarlijkse salone is er in Turijn iedere dag verschrikkelijk veel lekkers te vinden.
Het is bovendien een prachtige en interessante stad, die nog niet wordt overlopen door toeristen. Niet verder vertellen dus.
Yotam Ottolenghi is banketbakker van huis uit (en eigenlijk zelfs literatuurwetenschapper – waar hebben we dat meer gezien?). Dus waarom geen taart met paddenstoelen, walnoot en spinazie?
Sociale zaken:
![Bekijk onze foto\](https://www.watatenzij.nl/wp-content/plugins/ultimate-social-media-icons/images/icons_theme/flat/flat_instagram.png "Bekijk onze foto\"){kind=icon}
![Bekijk onze video\](https://www.watatenzij.nl/wp-content/plugins/ultimate-social-media-icons/images/icons_theme/flat/flat_youtube.png "Bekijk onze video\"){kind=icon}
![Bekijk onze foto\](https://www.watatenzij.nl/wp-content/plugins/ultimate-social-media-icons/images/icons_theme/flat/flat_pinterest.png "Bekijk onze foto\"){kind=icon}
Wij zijn lid van Slow Food
© 2018 Wat aten zij?
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
De jongste reacties: