We waren er al eerder langs gelopen en een blik op de kaart maakte ons nieuwsgierig: niet de standaardgerechten maar mooie, moderne variaties daarop. De stevige madrone die in de deuropening pasta zat te rollen was ook een goed teken.
Dus ’s avonds, na een glas wijn bij Enoteca L’Angolo Divino niet getwijfeld: naar Ditirambo, om de hoek bij Campo di Fiori.
Geen antipasti, wel parelhoen
De antipasti lieten we even schieten, we gingen meteen aan de pasta: met krabsaus voor haar, al sugo di faraona e spinaci voor hem (saus van parelhoen en spinazie).
En daarna een trittico di faraona (parelhoen op 3 wijzen klaargemaakt: gebraden boutje, gebakken balletje en in bladerdeeg gebakken filet) en tris di baccalà (kabeljauw, ook op 3 manieren: gebakken op een puree van kikkererwten, ingemaakt in een zoetzure tomatensaus en gefrituurd). Daarbij maar weer eens cicoria en een salade van venkel, sinaasappel en granaatappel.
Om af te sluiten met een semifreddo alle nocciole en een zabaglione di fragole.
We dronken een paar glazen prima Montepulciano d’Abruzzo bij het eten en nog een straffe bitter van het huis na. Gelukkig hoefden we maar een paar straatjes door om om te rollen.
Mis nooit meer iets lekkers
Geef je op voor de updates en ontvang ongeveer 1x per maand bericht in je mailbox.