Niet zo lang geleden ontdekte ik dat mijn overgrootvader slager te Amsterdam was. Ik had al eerder wat losse verhalen gehoord waarin grote stukken spek een rol speelden. En over familie in Amsterdam-Oost, bij de Middenweg. Maar pas later hoorde ik dat het om een slagerij in de Wakkerstraat ging.

Dan ga je denken: in die straat zit nu nog steeds een goede slager, namelijk de bekende Slagerij De Wit. Dezelfde slager waar we hier in het verleden al verschillende keren over schreven omdat we er graag goed vlees kochten.

Hoe zit dat dan?

Van leerling tot eigenaar

Met wat research in archieven, op internet en rondvragen hier en daar is alles wat duidelijker geworden: de huidige Slagerij De Wit is in feite een organisch vervolg van de slagerij die mijn overgrootvader ooit, ruim een eeuw geleden in 1915 is begonnen op de Wakkerstraat 13: Rund-, Kalfs en Varkensslachterij Anton Nieuwendijk annex handel in Fijne Vleeschwaren.

Hoe de winkel er toen uit zag weet ik niet – heb er geen beelden van. Misschien dat deze mooie verzameling foto’s uit het Rijksmuseum van slagers uit dezelfde periode een goede indruk geeft.

Daarna nam steeds een leerling/familielid en/of werknemer het van de vorige eigenaar over:

  • 1915: Antonius Stephanus Adrianus Nieuwendijk (geb. 1880) begint op de Wakkerstraat 13 een Rund-, Kalfs- en Varkensslachterij annex handel in Fijne Vleeschwaren.
  • 1941: Antonius overlijdt. Zijn leerling Piet de Rijper (geb. 1918) neemt de zaak over van zijn patroon. En blijft 39 jaar de eigenaar.
  • 1980: Piets neef Herman de Wit neemt de slagerij weer van hem over en geeft er dan zijn eigen naam aan: Kwaliteitsslagerij Herman de Wit – de naam die de slagerij in feite nog steeds heeft.

Minder maar beter vlees

Inmiddels eten we steeds minder vlees. Maar helemaal afschaffen lukt ons (nog) niet. Daarvoor vinden we het te lekker. Zeker als je de tijd neemt om er iets lekkers mee te maken. En dan niet alleen van de geijkte delen maar af en toe ook eens de zogenaamde mindere delen zoals bijvoorbeeld organen. Ook dat is vlees en zeker geen afval.

Shortrib van Slagerij De Wit voor de machaca

Helemaal als het goed vlees is: van goede komaf, zonder mens- en dieronterende toestanden. En vakkundig behandeld. Echte slagerijen die niet alleen maar inkopen bij de grote vleesindustrie, maar zelf ontbenen, snijden, portioneren, worst maken, roken etc. worden steeds zeldzamer.

Daarom doet het ons deugd dat Erik Waagmeester deze traditie voortzet – op zijn adres notabene ooit door mijn overgrootvader begonnen.

Mis nooit meer iets lekkers

Geef je op voor de updates en ontvang ongeveer 1x per maand bericht in je mailbox.

Processing…
Success! You're on the list.

3 reacties

Ik zou niet zonder vlees kunnen, maar deel dezelfde mening: het moet GOED vlees zijn. Wij kopen never nooit ons vlees bij de supermarkt. Een beetje meer betalen voor goed vlees heeft invloed op een beter leven voor het dier en de smaak van het vlees.

Mooi verhaal Stijn! Mijn vader was vroeger ook slager. Wij houden ook erg van een goed stuk vlees maar dan ook van een echte slager. Helaas worden die zeldzaam. Maar waar wij wonen, zit nog een echte ouderwetse slager in de buurt (Anjum). Je betaalt meer maar je krijgt er ook meer voor terug. En het assortiment is groots. We rijden er graag 20 minuten voor heen en terug. En het is er altijd druk. Een supermarkt in een naburig dorp heeft zelfs een deel van het assortiment in zijn winkel. Super!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.