Ofwel polpettine di tonno, klinkt toch beter dan tonijnballetjes. Dat aten wij als antipasti bij Fratelli Vittorio, een fantastische trattoria op de beroemde vismarkt in Catania. De visjes springen bij wijze van spreken zo op je bord.
We aten daar onder andere carpaccio van zwaardvis, sarde a beccafico (gevulde en gebakken sardientjes), spaghetti con ricci di mare (met zee-egel) en pasta allo scoglio (met langoustines en schelpdieren).
Eigenlijk zijn dit 3 recepten: voor zijdezachte gnocchi, voor geroosterde tomaten en voor klassieke pesto. Je kunt ze ieder ook voor allerlei andere gerechten gebruiken.
De gnocchi zijn lekker met allerlei andere sauzen. Of bijvoorbeeld met eekhoorntjesbrood en salie, als begeleiding bij een mooie hertenstoof.
De geroosterde tomaten worden zoet in de hete oven en het sap dat ze loslaten vermengt zich met de knoflook en olie tot een goede saus. Ze zijn zo ook prima te combineren met een kruidige tabouleh of bijvoorbeeld gegrilde tonijn met chermoula.
De pesto tenslotte kun je overal voor gebruiken. Door pasta met sperziebonen, als vervanging van pistou. Of bij een mooie romige burrata. Om maar iets te noemen.
Lees verder
Dit is een onverwacht lekkere pasta: orecchiette met broccoli, ansjovis en olijven. Waarschijnlijk nog lekkerder als je cime di rapa kunt gebruiken, heeft nog een iets sterk bittertje. Aten we veel in Puglia.
Het recept is grotendeels geïnspireerd op een gerecht uit Jamie kookt Italië, waarvan de TV-serie nu nog op 24-kitchen loopt. En waarin Jamie Oliver weer de charmante schoonzoon uithangt bij nonna’s in heel Italië. Doet hij met verve.
Lees verderDe klassieke Toscaanse panzanella (salade op basis van gebakken brood) maak je zonder vis. En wij maakten al eerder een variant met tonijn.
Maar in het nieuwe, heerlijke kookboek van Russell Norman ‘Venetië’ staat deze panzanella met gerookte makreel. Die vis is hier goed te krijgen, niet duur en over het algemeen ook verantwoorder dan tonijn. De lichte rooksmaak van de makreel gaat wonderwel samen met de tomaat en basilicum.
Op het meest noord-westelijke puntje van Sicilië ligt het plaatsje San Vito lo Capo. Daar eet men couscous met vis. Heel veel vis.
Lees verderGnudi: letterlijk “blote” pasta omdat de pasta zelf ontbreekt. Je eet alleen de vulling die je even pocheert in wat zacht kokend water. En dan net als gnocchi met een eenvoudige saus of alleen met wat boter en geraspte kaas.
We houden maar niet op over Turijn. Zo schreven we hier al eerder over de Salone del Gusto 2016 van Slow Food. Maar los van deze tweejaarlijkse salone is er in Turijn iedere dag verschrikkelijk veel lekkers te vinden.
Het is bovendien een prachtige en interessante stad, die nog niet wordt overlopen door toeristen. Niet verder vertellen dus.
Lees verder
Deze klassieker uit de Noord-Italiaanse keuken stond al tijden op ons lijstje. Een zondagse vriendenlunch was de gelegenheid bij uitstek om hem dan toch uit te proberen.
Een schaal vol zacht vlees met fluwelige tonijnmayonaise en knapperige kappertjes. Wie wil dat nou niet?
Lees verder
Eindelijk gaan we naar de Salone del Gusto, het grote Slow Food evenement in Turijn! Hoewel we al jaren lid zijn van Slow Food, is het er nooit van gekomen. Bovendien leek het ons altijd zo massaal, met z’n duizenden in zo’n mega congreshal rondbanjeren. Eigenlijk in strijd met de Slow Food filosofie, die juist kleinschalig en lokaal promoot.
Maar dit jaar hebben ze het anders georganiseerd: de evenementen zijn nu allemaal verdeeld over mooie locaties in de binnenstad. Bovendien zijn er lezingen van hotshots zoals Marion Nestle, Alice Waters en José Bové, waar ik natuurlijk bij moet zijn in het kader van mijn proefschrift (Slow Food is een van mijn case studies).
Lees verder
Dit zijn zo van die eenvoudige zomerse gerechten die makkelijk zijn te maken maar veel voldoening geven. Vooral door de verse borlotti bonen en royaal marjolein, een bijzonder geurig kruid. Familie van oregano.
Een simpele, vegetarische en beetje boerse bonenstoof, in een uurtje op tafel gezet (of sneller als je bonen uit blik gebruikt):
Lees verder
Heerlijk simpel lente maaltje: gestoofde tuinbonen en groene asperges met schapen-ricotta erover heen gekruimeld. Ik dop hiervoor de tuinbonen altijd dubbel, tenzij ze heel jong en klein zijn.
Lees verder
We hebben al vaker varianten van deze cake gemaakt, met én zonder ricotta of polenta. Met wisselend resultaat overigens, want afwisselend soms te nat of te droog. Maar nu hebben we toch het beste recept ontdekt, het is inmiddels een succesnummer in huize Watatenzij.
Lees verder
Een simpel idee met groot effect: je maakt een eenvoudige risotto met witte asperges, en bijvoorbeeld wat erwtjes. En op het laatst doe je er een snuif kaneel erover. De combinatie van asperges met kaneel is hemels.
Hebben we uit Tutto Risotto van Florine Boucher. Dit zou oorspronkelijk uit Venetië komen. Waar specerijen van oudsher goed verkrijgbaar zijn.
Ook Venetiaans: met Sint Jakobsschelpen, capesante. Maar dan moet je wel weer kiezen hoe je die bereidt: kort gebakken erbij. Of toch heel licht gegaard in de risotto en afgemaakt met wat bruisende prosecco?
Keuzes, keuzes.
Mis nooit meer iets lekkers
Wil je voortaan op de hoogte blijven van dit soort lekkers op Wat aten zij? Meld je aan voor de updates en ontvang dan een paar keer per maand een bericht in je mailbox.
The New York Pizza Project legt de buurtpizzeria’s in de verschillende neighborhoods vast in prachtige foto’s. En doet dat grondig met een deel voor de makers, voor de klanten, de winkels en de buurten.
Zaken die er soms al 50 jaar zitten en nauwelijks veranderd zijn. Hooguit overgegaan op een volgende generatie. En dat geldt dan ook vaak voor de klandizie.
Toch is het allemaal geen vergane glorie. Misschien niet hip. En soms wat aftands. Maar versleten, niet beschadigd. Ik vind het prachtig.
Mis nooit meer iets lekkers
Wil je voortaan op de hoogte blijven van dit soort lekkers op Wat aten zij? Meld je aan voor de updates en ontvang dan een paar keer per maand een bericht in je mailbox.
Hebben we ooit op straat, in de Abruzzen gegeten. Knapperig, zoutig en kruidig: een verfijnde vette bek. Zeker met een koel glas witte wijn.
Lees verder
© 2019 Wat aten zij?
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑