Ruim een week geleden liepen we in Toulouse rond. En gingen we natuurlijk naar de markt, midden in de oude stad. Naar Marché Victor Hugo.
Ooit gietijzeren hal, nu betonkolos
Ooit was dit zo’n mooie gietijzeren hal, maar eind jaren ’70 is het gebouw rigoreus gemoderniseerd tot een modern multifunctioneel gebouw met de charme van een uitgewoonde Bijlmerflat. Niet echt pittoresk.
Maar ondanks dat is de markt nog steeds levendig: iedere dag verse aanvoer en de hele tijd klandizie, ook op zondagochtend. De Toulousianen weten wat lekker is en waar ze het moeten halen. We liepen er kwijlend tussendoor.
Overvloed aan nose to tail
Natuurlijk veel verse vis, schelp- en schaaldieren, mooie groentes, en spannende kazen. Maar ook interessante vleeswaren. Naast de gebruikelijke organen en ingewanden – nose to tail is hier vanzelfsprekend – ook hele paardenbouten (goed om man of 20 te voeden, schat ik zo) en vooral prachtige confits. Van eend, parelhoen, gans en kalkoen. Torenhoog gestapeld, of als cassoulet in grote potten met bonen. Ideaal om op voorraad te hebben.
Maar ook helemaal niet moeilijk om zelf te maken, zo’n confit. Wat je nodig hebt: een paar boutjes van een vogel, veel ganzenvet. En wat geduld. Wij maakten zo ooit gekonfijte parelhoenbouten. Heerlijk.
Borrel en scheermessen
En na de boodschappen neemt men hier een borrel, biertje of een glas wijn op één van de vele hoeken met barretjes. Daar treft men elkaar na de boodschappen. Daarna ga je de trap op naar boven, naar de restaurants. Rond lunchtijd een drukte van jewelste. Voor ons, na een week in een klein stil dorpje diep in de Pyreneeën even wennen. Maar wat visjes en scheermessen à la plancha hielpen daarbij.
Mis nooit meer iets lekkers
Geef je op voor de updates en ontvang ongeveer 1x per maand bericht in je mailbox.
